ปั๊ม ผู้ผลิต

การทำงานของปั๊มเอง

ปั๊มที่ใช้ตนเองดำเนินการโดยใช้การผสมผสานระหว่างแรงเหวี่ยงและคุณสมบัติการออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์ที่ช่วยให้พวกเขาสามารถจัดการกับอากาศและส่วนผสมของของเหลวได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่คือภาพรวมโดยย่อของวิธีการทำงาน:

การเติมครั้งแรก: เมื่อเริ่มต้นปั๊มอาจต้องเต็มไปด้วยของเหลว เมื่อเติมแล้วมันสามารถเริ่มสร้างการดูด

การเคลื่อนไหวของของไหล: เมื่อใบพัดหมุนมันจะสร้างพื้นที่แรงดันต่ำดึงของเหลวเข้าไปในปั๊มในขณะที่ขับอากาศที่ติดอยู่ในระบบพร้อมกัน

การทำงานอย่างต่อเนื่อง: เมื่อเตรียมไว้แล้วปั๊มสามารถรักษาการดูดได้แม้ว่าระดับของของไหลจะลดลงหรือมีอากาศในสายดูด สามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งของเหลวและอากาศซึ่งเป็นข้อได้เปรียบที่สำคัญกว่าปั๊มแรงเหวี่ยงมาตรฐาน。

แอปพลิเคชันของปั๊มปฐมนิเทศ

ปั๊มที่ใช้ตนเองมีความหลากหลายและสามารถใช้ในแอปพลิเคชันต่าง ๆ รวมถึง:

การถ่ายโอนน้ำ: เหมาะสำหรับการถ่ายโอนน้ำจากหลุมถังหรือแหล่งอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อระดับน้ำผันผวน

น้ำเสียและน้ำเสีย: ใช้กันทั่วไปในโรงบำบัดน้ำเสียและระบบน้ำเสียเพื่อจัดการของเหลวที่มีของแข็งและก๊าซ

การประมวลผลทางเคมี: มีประโยชน์ในอุตสาหกรรมที่ต้องใช้การเคลื่อนไหวของของเหลวที่กัดกร่อนหรือมีความหนืดเนื่องจากสามารถจัดการกับของเหลวที่หลากหลาย

การชลประทาน: มีงานทำในการใช้งานทางการเกษตรเพื่อสูบน้ำจากแม่น้ำหรืออ่างเก็บน้ำไปยังทุ่งนา

ข้อดีของการปั๊มเอง

ความสะดวกในการใช้งาน: ปั๊มที่ใช้ตนเองช่วยลดความจำเป็นในการรองพื้นด้วยตนเองทำให้เป็นมิตรกับผู้ใช้และมีประสิทธิภาพ

ความเก่งกาจ: พวกเขาสามารถจัดการกับของเหลวต่าง ๆ รวมถึงผู้ที่มีของแข็งหรือก๊าซขยายช่วงการใช้งานของพวกเขา

ราคาประหยัด: การลดความต้องการอุปกรณ์เพิ่มเติมสำหรับการรองพื้นสามารถลดต้นทุนโดยรวมในหลายระบบ

ความน่าเชื่อถือ: ปั๊มเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อทำงานในสภาพที่ปั๊มแบบดั้งเดิมอาจล้มเหลวให้ประสิทธิภาพที่สอดคล้องกัน

บทสรุป

ปั๊มการตั้งถิ่นฐานด้วยตนเองเป็นสินทรัพย์ที่มีค่าในหลายอุตสาหกรรมเนื่องจากความสามารถพิเศษในการจัดการกับของเหลวและอากาศผสมโดยไม่ต้องแทรกแซงด้วยตนเอง ประสิทธิภาพความน่าเชื่อถือและความเก่งกาจทำให้พวกเขาเป็นตัวเลือกสำหรับการใช้งานที่หลากหลายตั้งแต่การถ่ายโอนน้ำไปจนถึงการแปรรูปทางเคมี การทำความเข้าใจว่าปั๊มเหล่านี้ทำงานอย่างไรและผลประโยชน์ของพวกเขาสามารถช่วยให้ผู้ใช้ตัดสินใจอย่างชาญฉลาดเมื่อเลือกปั๊มที่เหมาะสมสำหรับความต้องการของพวกเขา

เพื่อให้แน่ใจว่าการทำงานปกติของปั๊มที่มีการกำหนดตนเองควรสังเกตจุดต่อไปนี้:

1. ติดตั้งปั๊มใกล้กับแหล่งน้ำมากที่สุด

2. รักษาความยาวทั้งหมดของท่อดูดภายใน 25 ฟุต (7.6 เมตร)

3. ใช้สายดูดที่ตรงกับขนาดของหน้าแปลนปั๊ม

4. อย่าติดตั้งวาล์วเท้าบนสายดูด

5. สำหรับการบริโภคน้ำเรียบให้วางตำแหน่งทางเข้าดูดอย่างน้อย 1.5D เหนือด้านล่างของภาชนะ

6. ติดตั้งวาล์วระบายน้ำและท่อระบายน้ำที่จุดสูงในสายปล่อยเพื่อให้อากาศถูกขับออกได้อย่างง่ายดาย

ข้อมูลการเลือก

เส้นโค้งประสิทธิภาพของปั๊มที่ใช้ตนเองโดยทั่วไปจะไม่เพียง แต่แสดงประสิทธิภาพการทำงานของปั๊มเท่านั้น เมื่อพิจารณาโมเดลปั๊มตามอัตราการไหลศีรษะและความเร็วเวลาในการกำหนดตนเองสามารถระบุได้โดยตรง เช่นเดียวกับประสิทธิภาพที่แตกต่างกันไปตามการเปลี่ยนแปลงของความเร็วและเส้นผ่านศูนย์กลางของใบพัดเวลาในการใช้ตนเองจะเปลี่ยนไปด้วยพารามิเตอร์เหล่านี้ ความสูงของตัวเอง, แรงโน้มถ่วงเฉพาะของของเหลวและเส้นผ่านศูนย์กลางท่อทางเข้าส่งผลโดยตรงต่อเวลาในการกำหนดตนเอง

ความสูงของตนเอง (ลิฟท์ดูดแบบคงที่)
ยิ่งความสูงของตนเองสูงขึ้นเท่าไหร่อากาศก็จะต้องถูกขับออกไปมากขึ้นเท่านั้น ตัวอย่างเช่นปั๊มที่มีใบพัดขนาด 13 นิ้วต้องใช้เวลา 18 วินาทีในการควบคุมตัวเองที่ความสูงของการยก 10 ฟุต (3 เมตร) ในขณะที่ความสูงของตนเอง 15 ฟุต (4.6 เมตร) ใช้เวลา 30 วินาที

ความถ่วงจำเพาะ
ยิ่งแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงของสื่อมากเท่าใดเวลาที่กำหนดเองก็ยิ่งนานขึ้นเท่านั้น ตัวอย่างเช่นสื่อที่มีแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจง 1.4 ใช้เวลาในการกำหนดตนเองเหมือนกัน 26 วินาทีที่ยก 10 ฟุต (3 เมตร) เป็นน้ำ (แรงโน้มถ่วงเฉพาะ 1.0) ที่ 14 ฟุต (4.3 เมตร) (สำหรับแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงน้อยกว่า 1.0 การคำนวณจะทำราวกับว่าแรงโน้มถ่วงเฉพาะคือ 1.0) เนื่องจากขีด จำกัด ที่เกิดขึ้นจริงสำหรับความสูงของตนเองคือ 20 ฟุต (6.1 เมตร) เมื่อแรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงเกินกว่า 1.0 ความสูงของตัวเองสูงจริงสามารถคำนวณได้โดยการแบ่งขีด จำกัด 20 ฟุต (6.1 เมตร) ตัวอย่างเช่น: 20 ฟุต (6.1 เมตร) ÷ 1.4 = 14.3 ฟุต (4.4 เมตร)

เส้นผ่านศูนย์กลางท่อทางเข้า
หลักการของการกำหนดตนเองคือการขับไล่อากาศออกจากท่อทางเข้าดังนั้นจึงได้รับความสามารถในการรับรู้ตนเอง เส้นโค้งการพนันตัวเองขึ้นอยู่กับความสูงของตัวเองในท่อทางเข้าและอากาศที่มีอยู่ในส่วนแนวนอนของท่อ 3 ฟุต (1 เมตร) ก่อนที่ทางเข้าปั๊ม ตามกราฟหากความสูงของตัวเองคือ 10 ฟุต (3 เมตร) และท่อแนวนอนก่อนที่ทางเข้าปั๊มคือ 3 ฟุต (1 เมตร) ปริมาตรอากาศภายในคือ 1150 ลูกบาศก์นิ้ว หากท่อแนวนอนก่อนที่ทางเข้าปั๊มจะขยายไปถึง 9 ฟุตปริมาณอากาศภายในจะเพิ่มขึ้น 500 ลูกบาศก์นิ้ว ดังนั้นเวลาที่กำหนดตนเองจะกลายเป็น 1650/1150 × 18 วินาที = 26 วินาทีซึ่งยาวกว่าเวลาการกำหนดเวลาเอง 8 วินาที